Polski
Gutkowa Koliba - samotna chata w Beskidzie Niskim która "otworem stoi dla takich jak wy"!
Gutkowa Koliba to rodzinna chata ekoturystyczna, położona w odosobnieniu, w dzikiej i niemal bezludnej okolicy Beskidu Niskiego. Po latach oszczędności, przygotowań i marzeń znaleźliśmy w górach nasze stałe miejsce i ożywiliśmy dawne łemkowskie siedlisko w Lipowcu. Naszym gościom zapewniamy ciszę, święty spokój i wyjątkowy nastrój tego miejsca. Zachęcamy do życia wraz z nami w harmonii z otaczającą nas dziką przyrodą, do jej obserwowania i fotografowania. Nasze miejsce jest świetnym punktem wyjściowym do wędrówek po okolicznych szlakach pieszych, rowerowych i narciarskich oraz zwiedzania Beskidu Niskiego i Bieszczadów, a także do wycieczek samochodowych do wielu atrakcji na terenie południowo-wschodniej Polski, Słowacji i Węgier. Zapraszamy!
Jak trafiliśmy do Gutkowej Koliby...
Kilka słów o nas
To była długa wspólna wędrówka. Wszystko zaczęło się jeszcze w czasach szkolnych. Połączyły nas marzenia o domu - takim jak z piosenki: drewnianym, pachnącym i słonecznym, otwartym dla gości, podobnie jak my kochających góry. Domu, w którym można się ogrzać przy kominku, w którym wspólnie z gośćmi będziemy gawędzić, brzdąkać na gitarze i śpiewać beskidzkie piosenki. Marzenia te pozwoliły nam przetrwać trudny okres: studiów, karier zawodowych, wyjazdów "za chlebem". Zwiedziliśmy kawał świata, wspinaliśmy się na wiele gór. Jednak w końcu, dzięki Bogu, wróciliśmy... I stworzyliśmy dla Was nasz dom! ----- Marysia i Jacek Gutowscy
Co w naszej trawie piszczy
Wieści z Gutkowej Koliby
Zapraszamy również do naszego bogato ilustrowanego bloga na Facebooku: @gutkowa.koliba
Zapraszamy zimowo!
Zima zaczęła się tego roku dość późno i na razie nie należy do zbyt śnieżnych i mroźnych. Jednak wkrótce zapewne przyjdzie i nadrobi ten słaby początek. I będzie można podziwiać białe obrazki, jakie – póki co – zobaczyć można z poprzednich zim w naszej galerii i na FB. Zapraszamy szczególnie miłośników wycieczek na biegówkach, a także obserwatorów ptaków. Ich zimowe portrety można robić z bliska gdy przylatują […]
Czytaj
Piter – człowiek od map
Pitera (Piotr Kamiński) poznałem jesienią 1979 r. Wpadał na Wydział Geologii UW przy Banacha wieczorową porą, kiedy kończyliśmy zajęcia, i spod rozpiętego płaszcza, konfidencjonalnie proponował mizerne jakościowo odbitki ksero WIG-owskich setek, także tych z Beskidu Niskiego, Bieszczad czy Gorganów i Czarnohory…. Tajemniczą miną i konspiracyjnym zachowaniem przypominał kolporterów wydawnictw KOR czy KPN, którzy także często odwiedzali Wydział w tym okresie. Kolportaż ciągle jeszcze […]
Czytaj